Lastig hoor, communiceren en organiseren
20 Mei 2013 | Chili, Santiago de Chile
Maandag heb ik na college samen met Mirjam, Alejandra en Sasha bij Alejandra pannenkoeken gemaakt. Dat was alweer een tijdje geleden dat ik dat gehad heb en dat is ook vaak traditie met vriendinnen. ’s Middags was ik ook nog naar de winkel gegaan, waar ineens een vrouw op de stoel ging zitten achter de kassa (die leeg was) en haar kind borstvoeding begon te geven! In plaats van dat ze even een beschut plekje zoekt.. Maar nee hoor!
Dinsdag liep in naar mijn tweede college toe, toen ik opeens niemand aantrof in het lokaal.. Blijkbaar had ik dus weer iets gemist. Ik had een mail gekregen een uur van tevoren dat we naar een of ander computerlokaal moeten. Naja ten eerste werkte mijn mail niet, omdat we een rare RUT (persoonlijk nummer) hebben, lukte het me niet om in te loggen en ten tweede kijk ik niet om de minuut op die mail .. Maar goed, ik vond het wel prima en ben lekker naar huis gegaan.
Woensdag moest ik het tweede college overleggen met een groepje voor een vak over iets in plaats van dat we les hadden. Ik had naar twee mensen een mail gestuurd, maar natuurlijk reageert niemand, wat betekende dat ik 4 uur tussenuur had voor mijn laatste college.. Bleek dat dat laatste college ook niet doorging, omdat er een of andere presidentskandidaat aan het spreken was in de aula. De docent kwam eens een half uur later aankakken om te vertellen dat het niet doorging. Toen heb ik nog even gewacht omdat ik nog wou gaan zwemmen met Sasha. Daar aangekomen was de badmeester er nog niet en als die er niet is mag je niet gaan zwemmen. Hij zou een uur later aankomen, dus daar hadden we geen zin meer om op te wachten. Ja, het was een lekker dagje..
Donderdag heb ik samen met 2 meisjes afgesproken, onze les ging namelijk niet door en we moeten samen een project maken. Eindelijk één project waarmee ik een beetje begin. Ik moet namelijk in de derde week van juni 4 projecten afhebben die ik allemaal met Chilenen moet maken en niemand wil nog beginnen. Ook nadat ik meerdere keren heb gevraagd of we nu ein-de-lijk kunnen beginnen, krijg ik soms nog geen antwoord. Maar goed, ik wacht het maar af.. Mijn initiatief is in ieder geval al meerdere keren getoond.
Vrijdag zou ik een tentamen hebben.. Zou inderdaad, want toen we de les inkwamen vroeg de docent of we geleerd hadden. Ik was samen met een meisje als enige die alle teksten hadden gelezen. Dus zei de docent: Ach dan verplaatsen we het toch gewoon een week? Echt ongelooflijk.. Ook wel irritant dat je je er op instelt en dat het dan niet doorgaat. En daarbij kwam dus alle lesuitval etc van deze week, dat ik echt strontchagrijnig was, haha. Als communicatiespecialist kun je in dit land nog een hoop bijdragen.
Maar gelukkig gebeuren er ook dingen waar ik weer om kan lachen. Zo kwam maandag in de les een jongen het college veel te laat binnen en hij had een fluit bij zich. Vroeg de docent ineens: Kun je niet wat voor ons spelen? Waarop de jongen begon te toeteren met dat ding, het werkte echt op m’n lachspieren. Ook worden mobieltjes tijdens de les gewoon opgeladen en de vraag van een docent een paar weken geleden of iemand een bepaalde lader mee had, was dus toch niet zo raar als ik dacht.
Dit weekend was mijn culturele weekendje hier in Santiago. Ik ben zaterdag met Alejandra naar Museo de la Memoria geweest, wat gaat over de dictatuur in Chili. Erg indrukwekkend, omdat je verhalen kunt lezen van kinderen die brieven hebben geschreven aan hun vermiste ouders, er foto’s te zien zijn van de vele vermisten en mensen die op video vertellen hoe zij zijn mishandeld en wat dat voor een invloed heeft gehad. Dat was dus zeker een bezoekje waard, omdat het toch van groot belang is geweest in de Chileense geschiedenis. Daarna zijn we nog naar het grote winkelcentrum geweest en hebben we daar nog wat geluncht en gewinkeld. Toen we naar huis wilden regende het, maar op zich in vergelijking met Nederland viel het nog wel mee met de hoeveelheid regen. Toen we echter uit de metro kwamen zagen we pas hóe de straten hier overstroomt waren. Niet normaal.. Een fatsoenlijk afvoersysteem kennen ze hier zeker niet, ook in de goede wijken van Santiago waar wij dus wonen. Zelfs in Nederland heb ik niet vaak zoveel water in de straten gezien, en dat na echt een klein buitje. Dat wordt dus nog leuk de komende weken.. Ook toen ik thuiskwam zag ik in een bepaald deel waar onze koelkasten staan al allemaal kranten liggen. Het dak bestaat namelijk uit golfplaten volgens mij en de klusjesman had het dak nog niet helemaal goed gemaakt.. Maar ach, ook wel weer grappig om het verschil tussen hier en Nederland te zien.
Zondag ben ik samen met Josefin naar een grote markt geweest hier in Santiago. Het is niet een markt zoals wij die kennen, maar het zijn eigenlijk allemaal winkeltjes met allerlei verschillende producten.. Van etenswaar tot sieraden. Wel leuk om daar eventjes rond te dwalen en je weet ook gelijk waar de toeristen in Santiago uithangen. Overdag zie ik ze namelijk nauwelijks. Daarna wilden we nog ergens wat gaan drinken, maar het was nog best lastig een leuk cafeetje te vinden. Na heel wat dwalen zijn we maar naar het winkelcentrum gegaan en hebben we daar een ijsje gehaald. ’s Avonds ben ik nog met Johanna en Clemence naar de film gegaan. Dat wordt nu traditie bij ons denk ik. Nadeel alleen is dat er nauwelijks films draaien. We waren te laat voor onze film dus moesten we een andere film kiezen. We konden het niet eens worden, dus uiteindelijk is Clemence naar Iron man gegaan en ben ik met Johanna naar één of andere animatiefilm gegaan. In het Spaans, zonder ondertiteling. Maar dan toch wel leuk om te merken dat je gewoon bijna alles kunt volgen.
Ja zoals jullie lezen, er komen wat minder stapverhalen voorbij. Dat komt doordat we nu drukker zijn, maar ik moet ook toegeven dat als ik eindelijk lekker binnen zit ik weinig zin heb om weer de kou in te gaan, want ’s avonds koelt het flink af. Maar goed, we gaan nog steeds wel regelmatig en ik vermaak me nog met genoeg andere leuke dingen
Het is trouwens de afgelopen week soms ijskoud geweest hier in Santiago. Overdag heb ik al een dikke trui aangehad en een winterjas. Op straat is dat warm genoeg, maar op de uni is het echt ijskoud. Ja klinkt heel onlogisch, maar op de uni hebben ze nog nooit van een heel dak gehoord, zodat niet de wind er de hele tijd waait en verwarming moet je al helemaal niet over beginnen. Ook in huis lijkt het vaak kouder te zijn dan buiten.. Ik slaap al lekker met 2 dikke dekens op bed en ook sokken mogen niet ontbreken. Ben benieuwd hoeveel kouder het nog gaat worden.. Ik ben nu samen met Mirjam en Sasha aan het kijken of we nog naar één of ander warm oord kunnen gaan in juli, ben er nu alweer klaar mee haha. Ik zag trouwens vandaag dat er klusjesmannen zijn om één of andere kachel te installeren in de huiskamer, warmte!
Leuk dat jullie nog steeds niet zijn afgehaakt en tot de volgende update maar weer !
Dinsdag liep in naar mijn tweede college toe, toen ik opeens niemand aantrof in het lokaal.. Blijkbaar had ik dus weer iets gemist. Ik had een mail gekregen een uur van tevoren dat we naar een of ander computerlokaal moeten. Naja ten eerste werkte mijn mail niet, omdat we een rare RUT (persoonlijk nummer) hebben, lukte het me niet om in te loggen en ten tweede kijk ik niet om de minuut op die mail .. Maar goed, ik vond het wel prima en ben lekker naar huis gegaan.
Woensdag moest ik het tweede college overleggen met een groepje voor een vak over iets in plaats van dat we les hadden. Ik had naar twee mensen een mail gestuurd, maar natuurlijk reageert niemand, wat betekende dat ik 4 uur tussenuur had voor mijn laatste college.. Bleek dat dat laatste college ook niet doorging, omdat er een of andere presidentskandidaat aan het spreken was in de aula. De docent kwam eens een half uur later aankakken om te vertellen dat het niet doorging. Toen heb ik nog even gewacht omdat ik nog wou gaan zwemmen met Sasha. Daar aangekomen was de badmeester er nog niet en als die er niet is mag je niet gaan zwemmen. Hij zou een uur later aankomen, dus daar hadden we geen zin meer om op te wachten. Ja, het was een lekker dagje..
Donderdag heb ik samen met 2 meisjes afgesproken, onze les ging namelijk niet door en we moeten samen een project maken. Eindelijk één project waarmee ik een beetje begin. Ik moet namelijk in de derde week van juni 4 projecten afhebben die ik allemaal met Chilenen moet maken en niemand wil nog beginnen. Ook nadat ik meerdere keren heb gevraagd of we nu ein-de-lijk kunnen beginnen, krijg ik soms nog geen antwoord. Maar goed, ik wacht het maar af.. Mijn initiatief is in ieder geval al meerdere keren getoond.
Vrijdag zou ik een tentamen hebben.. Zou inderdaad, want toen we de les inkwamen vroeg de docent of we geleerd hadden. Ik was samen met een meisje als enige die alle teksten hadden gelezen. Dus zei de docent: Ach dan verplaatsen we het toch gewoon een week? Echt ongelooflijk.. Ook wel irritant dat je je er op instelt en dat het dan niet doorgaat. En daarbij kwam dus alle lesuitval etc van deze week, dat ik echt strontchagrijnig was, haha. Als communicatiespecialist kun je in dit land nog een hoop bijdragen.
Maar gelukkig gebeuren er ook dingen waar ik weer om kan lachen. Zo kwam maandag in de les een jongen het college veel te laat binnen en hij had een fluit bij zich. Vroeg de docent ineens: Kun je niet wat voor ons spelen? Waarop de jongen begon te toeteren met dat ding, het werkte echt op m’n lachspieren. Ook worden mobieltjes tijdens de les gewoon opgeladen en de vraag van een docent een paar weken geleden of iemand een bepaalde lader mee had, was dus toch niet zo raar als ik dacht.
Dit weekend was mijn culturele weekendje hier in Santiago. Ik ben zaterdag met Alejandra naar Museo de la Memoria geweest, wat gaat over de dictatuur in Chili. Erg indrukwekkend, omdat je verhalen kunt lezen van kinderen die brieven hebben geschreven aan hun vermiste ouders, er foto’s te zien zijn van de vele vermisten en mensen die op video vertellen hoe zij zijn mishandeld en wat dat voor een invloed heeft gehad. Dat was dus zeker een bezoekje waard, omdat het toch van groot belang is geweest in de Chileense geschiedenis. Daarna zijn we nog naar het grote winkelcentrum geweest en hebben we daar nog wat geluncht en gewinkeld. Toen we naar huis wilden regende het, maar op zich in vergelijking met Nederland viel het nog wel mee met de hoeveelheid regen. Toen we echter uit de metro kwamen zagen we pas hóe de straten hier overstroomt waren. Niet normaal.. Een fatsoenlijk afvoersysteem kennen ze hier zeker niet, ook in de goede wijken van Santiago waar wij dus wonen. Zelfs in Nederland heb ik niet vaak zoveel water in de straten gezien, en dat na echt een klein buitje. Dat wordt dus nog leuk de komende weken.. Ook toen ik thuiskwam zag ik in een bepaald deel waar onze koelkasten staan al allemaal kranten liggen. Het dak bestaat namelijk uit golfplaten volgens mij en de klusjesman had het dak nog niet helemaal goed gemaakt.. Maar ach, ook wel weer grappig om het verschil tussen hier en Nederland te zien.
Zondag ben ik samen met Josefin naar een grote markt geweest hier in Santiago. Het is niet een markt zoals wij die kennen, maar het zijn eigenlijk allemaal winkeltjes met allerlei verschillende producten.. Van etenswaar tot sieraden. Wel leuk om daar eventjes rond te dwalen en je weet ook gelijk waar de toeristen in Santiago uithangen. Overdag zie ik ze namelijk nauwelijks. Daarna wilden we nog ergens wat gaan drinken, maar het was nog best lastig een leuk cafeetje te vinden. Na heel wat dwalen zijn we maar naar het winkelcentrum gegaan en hebben we daar een ijsje gehaald. ’s Avonds ben ik nog met Johanna en Clemence naar de film gegaan. Dat wordt nu traditie bij ons denk ik. Nadeel alleen is dat er nauwelijks films draaien. We waren te laat voor onze film dus moesten we een andere film kiezen. We konden het niet eens worden, dus uiteindelijk is Clemence naar Iron man gegaan en ben ik met Johanna naar één of andere animatiefilm gegaan. In het Spaans, zonder ondertiteling. Maar dan toch wel leuk om te merken dat je gewoon bijna alles kunt volgen.
Ja zoals jullie lezen, er komen wat minder stapverhalen voorbij. Dat komt doordat we nu drukker zijn, maar ik moet ook toegeven dat als ik eindelijk lekker binnen zit ik weinig zin heb om weer de kou in te gaan, want ’s avonds koelt het flink af. Maar goed, we gaan nog steeds wel regelmatig en ik vermaak me nog met genoeg andere leuke dingen
Het is trouwens de afgelopen week soms ijskoud geweest hier in Santiago. Overdag heb ik al een dikke trui aangehad en een winterjas. Op straat is dat warm genoeg, maar op de uni is het echt ijskoud. Ja klinkt heel onlogisch, maar op de uni hebben ze nog nooit van een heel dak gehoord, zodat niet de wind er de hele tijd waait en verwarming moet je al helemaal niet over beginnen. Ook in huis lijkt het vaak kouder te zijn dan buiten.. Ik slaap al lekker met 2 dikke dekens op bed en ook sokken mogen niet ontbreken. Ben benieuwd hoeveel kouder het nog gaat worden.. Ik ben nu samen met Mirjam en Sasha aan het kijken of we nog naar één of ander warm oord kunnen gaan in juli, ben er nu alweer klaar mee haha. Ik zag trouwens vandaag dat er klusjesmannen zijn om één of andere kachel te installeren in de huiskamer, warmte!
Leuk dat jullie nog steeds niet zijn afgehaakt en tot de volgende update maar weer !
-
20 Mei 2013 - 16:38
Jette:
Nou ik hoor het al, Spanje is er niks bij. Ik mag niet klagen :p. Veel plezier nog :) -
20 Mei 2013 - 21:27
Tineke:
Ha,
Als ik het zo lees mag behalve in dekens ookmnog wel investeren in lieslaarzen en een rubberboot! :-) -
20 Mei 2013 - 21:33
Bennie:
Hoi Kouwkleum,
Ik dacht dat de fransen al behoorlijk chaotisch waren, maar in Chili kunnen ze er ook wat mee zo te lezen.
Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley