The hard life starts

Week 11
Brrr, de winter is aangebroken is Santiago. Oké dit is een beetje overdreven, maar je merkt wel dat het een stuk kouder is. Zo liep ik maandag nog vrolijk met m’n slippers naar de uni, maar helaas heb ik de hele dag geen warme voeten meer gekregen. Ook is een vestje dragen geen overbodige luxe. Hopelijk is het even een dipje, want ik wil nu nog geen kou! Sorry Nederland, ik weet dat jullie veeeeel zieliger zijn en ik niet mag klagen, maar ik doe het lekker toch. In de uni zelf is het ook ijskoud, want het is open, dat betekent dat er dus ook gewoon gerookt wordt in de uni. Ook hebben ze nog nooit van verwarming gehoord, dus de winter baart me een beetje zorgen!

Hoe gaat het met mijn Spaans? Dat is vast iets wat jullie je afvragen, dus daar zal ik maar even antwoord op geven. Nou, ik heb nog niet het gevoel dat ik suuuperveel nieuwe dingen leer, maar ik merk wel dat het praten sneller gaat omdat het meer een gewoonte wordt. Bovendien raak ik enigszins gewend aan het superrare Chileense accent en ik krijg al steeds meer dingen mee tijdens te les. Dus dat lijkt me positief! Wel jammer dat als je een keer vraagt of ze iets willen herhalen ze gelijk denken dat je geen Spaans spreekt. Had afgelopen week ook even een dipje in één van mijn groepen. We moesten op een nieuwsbericht een sociologische analyse loslaten. Nou voor mij is dit al moeilijk genoeg omdat ik überhaupt nog nooit iets met sociologie heb gedaan. Maar daar hadden ze niet echt begrip voor.. Ze waren continue door elkaar aan het klepperen en onderling aan het praten en ik zat er maar een beetje voor Piet Snot bij. Dus op een gegeven moment vroeg ik of ze even wat punten voor mij wilden opschrijven waar we over aan het praten waren, maar ook hier reageerde niemand op. Gelukkig merkte 1 meisje op dat ik niet helemaal happy was toen ze vroeg of ik het snapte. Dus hopelijk houden ze een beetje rekening met mij in het vervolg… Bij een ander college moesten we ook groepen vormen en iedereen kent elkaar al van de opleiding dus dat is best raar. Normaal in Nederland heb je ook zo je mensen waar je het liefst mee samen werkt, maar hier moest ik dus vragen of ik ergens mocht aansluiten. Gelukkig vonden ze dit geen probleem en ik hoop dat ze wat behulpzamer zijn dan die andere groep. Ach ja, als het even niet mee zit denk ik maar zo, gewoon gaan voor het halen van de punten en dan ben je er weer vanaf. Wel leuk dat bij een andere les een meisje aan mij vroeg of ik met haar wilde samenwerken, want zij komt van een andere universiteit en kent dus ook nog niet zoveel mensen. Een lotgenoot! Ik zag trouwens dat ik in april/mei/juni al aardig wat deadlines heb staan, dus helaas, de weekenden moeten nu ook echt gevuld worden met wat meer studeren. Helaas, want vind het studeren hier het minst leuke van mijn hele verblijf, maar dat is ook wel logisch. Heb trouwens tijdens een college ook nog een inspirerend filmpje gezien, voor de liefhebbers: http://www.youtube.com/watch?v=c3L9CJ7Jeuw

Een aantal Chileense woorden: Po, dit plakken ze overal achter, ‘’Sí, po’’ is iets wat je in zo’n beetje elke zin hoort. Dit geldt ook voor het woord ‘’Cachai?’’ (weet niet of ik het goed schrijf) wat zoiets betekent als snap je? . Ook het woord ‘’Hueon’’ gebruiken ze hier heel veel. Ik weet nog steeds niet wat het precies betekent, maar ik geloof dat je het tegen een vriend kunt zeggen, maar ook als scheldwoord kunt gebruiken. Zoiets als kneus denk ik :P.

En wat hebben we de rest van de week gedaan? Maandag heel spontaan een karaoke gehouden in onze keuken en de Macarena gedanst. Zelfs het rustige en ietwat verlegen Colombiaanse stelletje kwam los. Ik erger me soms echt enorm aan ze, want ze doen echt alles samen. Ze eten hetzelfde, drinken hetzelfde en als het meisje afwast (geen emancipatie) staat hij er echt met z’n kont aan vastgeplakt. Maar goed, ze zijn heel aardig en schattig haha.

Woensdag hebben we met Sasha, Alejandra, Josefin en 2 huisgenoten van Mirjam bij Mirjam gegeten. We waren extra vroeg want om 8 uur wilden we naar de bar waar we de vorige keer net 1 minuut te laat waren. Deze keer kwamen we wel op tijd aan en het was erg leuk  Het is een plek waar wat oudere mensen komen, want ik voelde me echt piepjong daar. Denk dat de gemiddelde leeftijd zo’n 28 was. Maar op zich niet verkeerd om een hele avond mannen in pak te bekijken haha. Beetje jammer dat op een gegeven moment een wannabe U2 band kwam, want dat was echt vreselijk. Na het feest zijn we weer naar het internationale feest gegaan. Heel leuk, een Duitse jongen die ineens Duits wil praten. Jawel, 4 talen op een avond, dat ging hem dus toch echt niet worden voor mij haha. Ik moet ook zeggen dat af en toe de talen bij mij ook echt door elkaar gaan. Ook in het Nederlands moet ik steeds vaker naar woorden zoeken en gebruik ik Engelse of Spaanse woorden in een zin.

Voor de rest heb ik deze week ook al 2 motorrijders naast de motor zien liggen. Dus nee, ik peins er niet over dat ik met een mountainbikeje tussen de auto’s ga fietsen, ik hou het maar bij lopen! Ze kunnen hier ook echt niet rijden, ze scheuren over de straat en van stoppen van rood hebben ze ook nog nooit gehoord.

Vrijdag hebben Alejandra en Brian me nog uitgenodigd om mee uit eten te gaan voor mijn verjaardag, omdat ze afgelopen weekend een weekend weg waren. Heerlijke fallafel (kikkererwten!!) gegeten en daarna schoof Sasha ook nog even aan om samen naar een bar te gaan om cocktails te drinken. Voor de rest hebben we het niet zo laat gemaakt en zijn we niet uit geweest, jaa je lees het goed!

Afgelopen weekend was er ook een groot festival hier in Santiago, Lollapalooza. Nou hoefde ik hier sowieso al niet naartoe, omdat ik nou niet echt een festivalliefhebber ben en bovendien kostte een kaartje zon 150 eurie, ja daaag! Grappig trouwens hoe erg ik achterloop met drugs, althans dat gevoel heb ik :P. Zo hoor ik sowieso in Twente bijna niemand ooit over drugs, maar misschien komt dat ook wel door het milieu waarin ik zit. Mijn huisgenootje vroeg afgelopen week bijvoorbeeld aan een ander huisgenootje: Hey, wil je ook wat XTC? Een vraag waarvan ik in pure shock zou zijn, bah. Ook met uitgaan is drugs een veelbesproken thema als je zegt dat je uit Nederland komt. Mensen zijn superverbaasd dat je nog nooit hebt geblowd en überhaupt niet rookt. Welkom stereotypes… Hier op straat komt trouwens ook regelmatig een vieze wietlucht voorbij. Hoezo verboden?! Zielige ik, heb het hele weekend gestudeerd, omdat ik echt superveel moet doen. Valt me een beetje tegen eerlijk gezegd. Ik dacht dat ik niet zoveel zou hoeven doen als in Nederland, maar ik geloof dat ik nog meer moet gaan doen. Natuurlijk is het een enorme uitdaging om vakken te volgen in het Spaans waar je überhaupt nog niks vanaf weet, maar ook ontzettend moeilijk. Zo hoorde ik vrijdag ook dat ik over een paar weken een les moet gaan geven van een uur, jawel een uur in het Spaans praten, geen idee hoe ik dat ga overleven, maar goed… In de weekenden hoef ik sowieso niet meer echt te reizen, want ik wil aan het einde nog een dure trip doen: PAASEILAND!!!! Ik hoop echt zo dat dat gaat lukken, want het schijnt daar echt prachtig te zijn.

Mensen helaas, heb deze keer geen foto’s voor jullie! Dus jullie moeten het met mijn woorden doen 

Hasta la próxima!!

P.S. Volgens mij is het een beetje een onsamenhangend verhaal geworden, maar dat moeten jullie me maar vergeven.