CHI, CHI, CHI, LE, LE, LE

Maandag na college (waarbij het laatste college weer eens uitviel, en waarbij iedereen wordt gemaild behalve de buitenlandse studenten) ben ik samen met Sasha eerst gaan zwemmen en daarna hebben we bij haar geboekt. Want jawel, we gaan naar Peruuuu! We (Sasha, Mirjam en ik) vliegen naar Cusco en van daaruit willen we naar Machu Picchu gaan. Verder hebben we nog niks geregeld, maar het vliegticket is in ieder geval geboekt!

Dinsdag had ik een dagje vrij genomen, maar met een goed excuus. We gingen namelijk met een studentenorganisatie van hier naar de voetbalwedstrijd Chili – Bolivia. Eerst gingen we naar een huis van één van de familieleden van de organisatoren in een rijke buurt hier in Santiago. Enorm grote huizen, met daarvoor allemaal hekken. Hier hebben we eerst een bbq gehouden, ik geloof dat we in totaal met zo’n 20 personen waren, dus dat was wel gezellig, en daarna zijn we met 2 kleine busjes naar het stadion gegaan. Enorm veel mensen en enorm veel politie op de been natuurlijk. Het eerste wat me opviel is dat je best ver van het veld afzit, tussen het veld en de tribunes zit namelijk nog een heel stuk. Ook is het stadion veel minder hoog dan in Nederland dus je kan de wedstrijd niet heel goed van bovenaf zien. Grappig is ook dat ze hier niet met nummers en vakken werken. Wie het eerst komt, wie het eerst maalt geldt hier, dus met een beetje geluk heb je gewoon een goede plek. Wij zaten achter het goal, dus we hadden niks te klagen! De eerste helft was heel actief, waarbij er ook tegelijk 2 keer door Chili werd gescoord, maar de tweede helft kakte het een beetje in. Uiteindelijk is het 3-1 geworden. Wat me opviel is dat het met het temperament in het stadion best wel meeviel, of eigenlijk tegenviel, had allemaal geschreeuw en gedoe verwacht maar dat viel reuze mee. Wel moesten we regelmatig meeschreeuwen: CHI, CHI, CHI, ,LE, LE, LE, VIVA CHILE! Maar misschien is dat temperament ook wel meer als gewoon onderling teams tegen elkaar spelen en niet bij de wedstrijd van het nationale team. Maar goed, een geslaagde dag gehad dus 

Woensdag was weer een dagje, eigenlijk vol met college, maar ik heb helemaal geen college gehad. Het eerste uur viel sowieso al uit en bij de 2 andere vakken mochten we onze namen opschrijven en weggaan, omdat de docent er niet was. Goh, ik verbaas me er ook al niet eens meer over. ’s Middags ook nog met een groepje afgesproken, want voor dinsdag moeten we een heel project afhebben, stress, paniek! ’s Avonds zijn we met een aantal eerst nog naar Alejandra’s huis gegaan om wat te drinken en daarna zijn we naar Miercoles Po gegaan, het internationale feest. Ik was er ook al een tijdje niet meer geweest, dus had er wel weer zin in! En dit weekend en volgende week worden echt helse weken waarin ik (of naja, niet alleen ik) heel veel moet doen, dus uitgaan zit er dit weekend zeker niet in!

Donderdag heb ik na college met Mirjam een hostel geboekt voor Paaseiland, dus dat is ook geregeld! ’s Avonds stuurde Alejandra me nog een filmpje van de marcha die plaats had gevonden woensdag. Toen ik dit zag was ik wel even afgeleid van het studeren, jeetje. Er is te zien hoe een jongen bewusteloos wordt geslagen door de politie en aan het eind wordt ‘’asesinos, asesinos’’ (moordenaars) geschreeuwd. We mogen dan klagen dat de Nederlandse politie te soft is, maar ik geloof niet dat dit de goede manier is.. Voor de nieuwsgierigen onder ons: http://www.youtube.com/watch?v=fHh1RDi6iv8

Vrijdag ging de wekker alweer vroeg, omdat een onderdeel van een vak hier een sociaal project was. We gingen met onze groep naar een talenschool voor kinderen, waar dus kinderen opzitten die problemen hebben met praten (en het is me nou nog steeds niet duidelijk of dit ook kwetsbare kinderen waren met andere problemen). In de metro kwam ik de non al tegen, moet vast een leuk gezicht zijn geweest, zo’n blond meisje en een non samen. We hadden afgesproken op een metrostation, maar uiteraard was de helft te laat omdat ze allemaal van ver moeten komen en we om 8 al moesten verzamelen. Er was een groep die verkleed ging, wat dus als gevolg had dat we met Spongbob en Barney (die dinosauriër) over straat liepen en onderweg al werden gevraagd om op de foto te gaan etc. Het was wel een leuk gezicht geloof ik. Ik zat met 5 anderen in een groep om te tekenen met kinderen. Het waren kindjes van 4 en 5 jaar oud, echt schattig, en wij moesten gewoon er een beetje bijzitten en kletsen met ze :P. Vet grappig, soms keken ze me echt met van die grote ogen aan. Na 20 minuten zijn die kinderen toch alweer afgeleid, dus we zijn in totaal ook niet zo heel lang gebleven. Ik had om 2 uur weer college en moest nog een presentatie van tevoren voorbereiden, want ik moest samen met Luis (die met die jaloerse vriendin) een soort van les geven over een psychologische tekst. Aangezien ik die tekst echt al nauwelijks snapte, heb ik weinig bijgedragen aan het maken van de les en ook tijdens de presentatie wist ik echt nauwelijks waar ik het over had haha. Maar gelukkig werden er geen vragen gesteld :P. We kregen redelijk wat commentaar van de docent, ook omdat een onderdeel miste (ik had nog gevraagd, moeten we dat niet doen?, maar Luis zei: neeee dat hoeft niet), en we weinig zeiden bij de activiteit die we hadden voor de rest hadden. Nou ja, Luis had die voorbereid en ik snapte na 10 keer ook pas wat hij ermee bedoelde, dus het was ook een vage activiteit maar goed als nog hebben we een 5.8 (dus een 8.5 ongeveer) gekregen, helemaal prima! En ik ga in de toekomst toch geen psychologie studeren, haha. Tijdens het college kregen we ook nog even te horen dat we nog een of ander project moeten doen en moeten presenteren 12 juli, terwijl ik zeker weet dat de colleges eind juni eindigen, dus ik ga nog even onderhandelen met de docent of gewoon liegen dat ik al op reis ben, hihi. Ook moesten we een aantal vragen beantwoorden voor de volgende les, waaronder: hoe kijken je ouders tegen je vriend aan? Vraag van iemand: wat moet je doen als je geen vriend hebt? Docent: dan doe je een ex-vriend, die hebben we allemaal wel toch? Ik doe heel voorzichtig mijn vinger omhoog haha en er ging echt een golf van verbazing door dat college heen. Nog noooooooit? Inclusief de docent bij wie de ogen iets wijder open gingen. Nee inderdaad, niet iemand die ik voorstel aan m’n ouders, die gezellig mee-eet etc etc. Hier in Chili kunnen ze dat maar moeilijk voorstellen, aangezien het hebben van kinderen hier op je 20e al de normaalste zaak is. Maar goed, ik mag nu de vraag overslaan haha.

Dit weekend was echt übersaai. Ik heb echt nog nooit zoveel uur gestudeerd in één weekend geloof ik. Zelfs na de lange dag van vrijdag heb ik ’s avonds nog gestudeerd en ook zaterdag en vandaag zaten vol studie. Ik moest vrijdag voor 5 namelijk nog een verslag van 6 a4-tjes inleveren en ik had de instructies pas heel laat gekregen, waardoor ik bijna het hele verslag zaterdag moest doen. Ook stonden er nog allemaal andere projecten en presentaties op het programma voor aankomende week, dus ja, flink studeren geblazen, maar ik moet maar bedenken nog tweeeee collegeweken, jippie!!

Ik heb trouwens ook weer wat foto’s online gezet van het bezoek aan Villa Grimaldi vorige week en de voetbalwedstrijd: nl.fotoalbum.eu/hanneks