¿Quién soy yo?

Allereerst mijn welgemeende excuses, trouwe lezer, dat ik een dag later mijn blog geplaatst heb.

Maar ook ik heb nu eindelijk het gevoel dat ik weer een beetje ritme en regelmaat gevonden heb. Al moet ik zeggen dat alles op de uni nog wel heel erg wennen is. Zo worden bijvoorbeeld de powerpoints na een college niet op internet gezet (althans ik heb het nog niet gevonden), wat als gevolg heeft dat iedereen tijdens de les de powerpoint overschrijft. Heel onzinnig… Maar verder heb ik het ontzettend naar m’n zin en nee, voorlopig hoef ik nog niet terug. Vanaf nu kan ik helaas niet elke dag meer uitgebreid bespreken, aangezien ik niet elke dag heel veel spannende dingen doe :P. Een beschrijving van afgelopen week:

Maandag: Jawel vandaag mochten we lekker knutselen aan ons masker. Het was ook echt precies zoals ik het me voorstelde, in groepjes werken. Het leek de kleuterschool wel! Maar goed, wel gezellig om af en toe even met wat studenten te kletsen of naja een poging te doen tot, omdat ik nog heel vaak moet vragen wat ze zeggen. Ze praten hier ook zo onduidelijk! Gelukkig mogen we bij die vak ook eerlijk beschrijven wat we van de activiteiten vinden zonder politiek correcte antwoorden, dus dat hoeven ze mij niet twee keer te zeggen haha.

Dinsdag: Ik had maar 1 college staan, maar daar aangekomen kwam niemand opdagen alleen de lerares. Er was een of andere ontgroening hier voor de eerstejaars. Je ziet ook regelmatig nu allemaal studenten lopen met kapotte kleren, zonder schoenen, verf en eieren! Ja, je moet er maar van houden …. Ik heb dus maar even wat praktische zaken geregeld, zoals printen en mijn e-mailadres hier op de uni, aangezien die nog niet werkte en daarna ben ik maar teruggelopen naar huis. Ach ja, goed voor de conditie zullen we maar denken.

Woensdag: Weer een Changeform laten onderteken. Dit is een formulier waarop je moet invullen welke veranderingen je hebt gedaan in de vakken die je als eerste had gekozen. Vorige week had ik er ook al één laten ondertekenen, aangezien ik toen ook al gewisseld was. Dinsdag kwam ik erachter (of naja vrijdag wist ik het eigenlijk al) dat het vak over armoede wat ik heb gekozen veel te moeilijk is. Ik moest namelijk heel veel lezen, zo’n 40 pagina’s en dat elke week, en ik begreep echt nauwelijks iets van de tekst. Ook mijn klasgenootje zei dat deze cursus te moeilijk voor mij was en dat de lerares veeleisend was. Ik ga nu een vak volgen wat Afectualidad y Sexualidad heet, ben erg benieuwd… Minpuntje is wel dat ik nu elke dag les heb, dus helaas donderdag niet meer vrij, maar ik mag wel om 2 beginnen. ’s Avonds ben ik naar het huis van Sasha geweest en hebben we met de Nederlandse meiden + het Deense huisgenootje van Alejandra wat gedronken. Daarna stond namelijk het internationale feest op de planning. Ik moet zeggen dat het wel best een ‘goedkoop’ feest is. Goedkoop in de zin dat alle mannen maar één doel voor ogen hebben. Dus ja, om de 2 minuten wordt er weer aan je gevraagd of je wilt dansen. Echt mensen, als je denkt dat er in Nederland ordinair gedanst wordt, please ga een keer naar Chili en ervaar! Voor mij gaat er ook een hele wereld open en ik sta nog net niet met open mond in de club. Martin, straks krijg je nog gelijk, dat ik weer naar de Nederlandse mannen verlang, haha.

Donderdag was dan het vak waar ik een beetje bang voor was aan de beurt, aangezien de titel. Gelukkig kwam het woord seksualiteit überhaupt niet aan bod en ik geloof ook nog dat dat de bedoeling van de cursus is. Wat de cursus wel precies inhoudt is me nog een beetje een raadsel. We moeten voor volgende keer iets lezen dat te maken heeft met verschillende waarden die mensen hebben, dus het zal wel weer een vak zijn om je te ontwikkelen. Er zat trouwens een vreselijk irritant mens in de les, een hele dikke oudere vrouw die er continue doorheen zat te tetteren en ook continue haar gelijk wilde hebben. Gelukkig heb ik maar 1.5 uur les op donderdag, dus dat was ook wel zo voorbij.

Vrijdag had ik weer de psychologieles. Ook hier gaat er een wereld voor me open en ik denk dat dat vak nog wel moeilijk gaat worden. Moeilijk in de zin van je enorm openstellen en vertellen over jezelf en je gevoelens. Zo moesten we de vraag beantwoorden : ¿Quien soy yo? Oftewel, wie ben ik? Nou dat is lastig kan ik je vertellen, en zeker in het Spaans. Maar wel goed om elkaar te leren kennen. Ik heb in deze lees ook erg leuke klasgenoten dus dat scheelt ook wel. En de docent is echt zo’n psycholoog (logisch maar toch :P). Voor de volgende keer heeft hij ons gevraagd of we bij verschillende dingen in het dagelijks leven willen stilstaan en de vraag beantwoorden: Hoe voel ik me hierbij? Haha, ik kom straks nog als een totaal ontwikkeld mens terug :P. Ook moesten we een voorwerp meenemen naar de les, dus ik heb een boekje wat ik van mijn lieve vriendinnetje Neeltje heb gekregen, met daarin foto’s en verhalen. Dit onderdeel van de les bleek nog best heftig te zijn, aangezien er ook studenten waren die hun ouder waren verloren, geen goede band hadden met hun familie, depressief zijn geweest, etc. Dit had dus nog wat huilende studenten tot gevolg, best vreemd, maar ook erg interessant. Ook was er een meisje dat net een maand geleden bevallen was, ze is pas 19. Hier is het volgens mij de normaalste zaak van de wereld, want er lopen ontzettend veel zwangere jonge meisjes rond. Ik weet ook niet of ze het concept anticonceptie kennen, aangezien abortus hier verboden is. ’s Avonds ben ik met mijn huisgenootjes Helene en Ally en nog 3 vrienden van Helene uit eten geweest. De rest ging nog uit maar ik heb maar verstandig gedaan aangezien we de volgende dag een weekendje weg voor de boeg hadden.

Zaterdag moesten we alweer redelijk vroeg op omdat we ons zouden verzamelen op het metrostation. We zouden met een organisatie van een van de grote universiteiten hier in Santiago naar Valparaiso gaan. Uiteindelijk bleken er wel 35 studenten te zijn en hier begon het wachten, wat we nog veel zouden moeten doen dit weekend. Met de bus gingen we naar Valparaiso, een reis van ongeveer 1.5 uur. De dag begon met een beetje lopen door de stad. Wat gelijk opviel was dat de stad een stuk armer leek dan Santiago. Ook liepen er veel meer honden op straat. Eerst zijn we naar ons hostel gegaan om de spullen te droppen en daarna zijn we wat gaan eten. Ook nog redelijk een chaos met zoveel mensen, maar we konden 3 dingen kiezen, dus het was vrij simpel gehouden. Ook moesten we weeeeer wachten en er werd nooit verteld waarom we aan het wachten waren, wat we gingen doen etc. Daarna zijn we naar het huis van Pablo Neruda geweest. Wel leuk om te zien, wat opviel was dat het heel klein was, maar met een half uurtje had ik het wel gezien. Dus daarna heb ik nog 2 uur met Sasha in de zon doorgebracht, aangezien er een andere groep lopend naar boven was gegaan en wij met de bus. Ik had namelijk slippers aan en stiekem was het ook wel lekker om gewoon een keer lui te zijn. ’s Middags zouden we eigenlijk nog een stadstour doen, maar iedereen was het helemaal zat, omdat we ook bij het huis weer uren hebben gewacht voor we verder konden. Dus we zijn op eigen houtje terug gelopen naar het hostel en daar hebben we nog wat uitgerust. Daarna was er een asado (bbq) in het hostel, heerlijk! Ook het hostel was trouwens ontzettend goed en ook nog heel nieuw, nog maar 2 maanden oud. Na het eten gingen we naar een club in Valparaiso. Het was wel leuk, maar het was enorm groot en er waren verschillende lagen, dus op een gegeven moment bleef je maar heen en weer lopen :P. Maar goed, uiteraard hebben we ons wel weer vermaakt!

Gisteren zijn we naar Viña del Mar geweest. Een plaats heel dicht bij Valparaiso. Ook deze dag hebben we weer de nodige tijd gewacht. Na het ontbijt was het namelijk niet duidelijk wat we gingen doen. We zouden ook naar de metro moeten, maar de organisatie wist überhaupt niet waar die was, heerlijk voorbereid dus. Maar goed, uiteindelijk gevonden en het was een ritje van misschien 10 minuten. Gelukkig konden we deze dag doen wat we wilden doen, dus we zijn vrij snel richting strand gelopen. We hadden erg geluk met het weer, heerlijk warm dus heerlijk strandweer! ’s Middags hebben we nog op een terras gezeten en voor de rest heerlijk lui geweest. Aan het eind van de middag had ik dan ook de zonnebril in mijn hoofd staan en was ik iets roder dan gewenst. Tja helaas, zonnebrand vergeten… Op de terugweg waren er 2 opties om de bus te nemen, om 18.05 en om 18.30. Toen we ruim op tijd op het station waren om de eerste bus te nemen, was er uiteraard niemand van de organisatie dus we konden de bus niet nemen, omdat we geen tickets hadden. Er moesten 16 nieuwe tickets gekocht worden, omdat de organisatie gewoon niet op tijd was. Echt iedereen was zo strontchagrijnig. Toen de jongen met de tickets kwam van 18.30 heb ik die dus ook zowat uit z’n handen gegrist omdat ik geen zin had om nog langer te wachten. Rond 20.30 waren we weer op het busstation in Santiago. Al met al een heel leuk weekend, maar de volgende keer is het toch beter om zelf te organiseren denk ik. We willen ook met een aantal nog een keer terug, aangezien we van Valparaiso zelf weinig gezien hebben en een dagje strand gewoon heerlijk is!

Ook nog een opvallend dingetje hier in Santiago. Alle mannen hebben dezelfde geur op! Alhoewel, zo lijkt het. Als je ’s ochtends op straat loopt en al die mannen je voorbij komen, komt er elke keer een enorme walm voorbij! Ook als je met een jongen heb gedanst, kun je dat de volgende ochtend nog ruiken, haha.

Foto’s zijn uiteraard weer te vinden op nl.fotoalbum.eu/hannekes