Van farmacia naar Iguazu

Op zondag ben ik samen met de Duitse en Deense jongen naar de markt in San Telmo geweest. Ik zou de beestjes trouwens ook even een naam geven, de Duitse jongen heet Simon en de Deense jongen Christian. De markt was een stuk georganiseerder dan de marktjes normaal zijn in het buitenland. Wel leuk om daar even rond te lopen, dus daar hebben we een aantal uren door gebracht. Daarna zijn we samen met Quirine erbij richting de haven gegaan. Daar kwamen we nog twee Zweedse meisjes tegen uit haar hostel en we hebben met z’n allen op het terras gezeten. De haven vond ik niet zo heel veel voorstellen en het water was vies. Maar wel lekker om daar even uit te waaien. ’s Avonds zouden we meeten met wat vrienden van Simon hier, want hij heeft hier gewerkt en ze hadden afgesproken in een huis van z’n vriend. Het bleek alweer moeilijk te zijn om afspraken te maken want het huisnummer dat doorgegeven was, was, ‘’mas o menos’’ (min of meer). Ze gebruiken dit heel veel hier. Maar toen we aankwamen zat er een apotheek op dat nummer en verder niks dus zijn we weer teruggelopen naar het hostel. Daar stond de vriend van Simon ons op te wachten maar we hadden geen zin meer om nog meer te lopen. We hebben nog wat wijntjes gedronken in het hostel en hebben nog wat gekletst met 2 Noorse jongens.

Het voordeel van alleen reizen is dat je met niets en niemand rekening hoeft te houden. Dat heb ik maandag dan ook niet gedaan. Ik ben hier de buurt in geweest waar je allemaal verschillende boetiekjes hebt. Ik wilde een nieuw tasje kopen want die van mij heeft het spontaan begeven, maar helaas heb ik deze niet gevonden. Voor de rest ook nog heerlijk op het terras gezeten en ’s avonds heb ik eten gemaakt met Christian. De rest van de avond heerlijk in het hostel gezeten en een beetje gekletst met jan en alleman.

Dinsdag heb ik met Quirine een hostel geboekt in Iguazu. Eigenlijk wilden we ook nog naar de begraafplaats waar Evita Peron ligt, maar daar was het op een gegeven moment te laat voor en we hadden ook geen zin om daar nog naartoe te gaan. In het hostel kwam Quirine een oud-studiegenootje tegen uit Nederland, echt super toevallig! Zij (Janne) wilde ook wel graag mee naar Iguazu, dus nu gaan we met z’n drieën. Aan het eind van de middag ben ik nog met Quirine en een ander Nederlands meisje uit haar hostel nog wat gaan winkelen en ’s avonds zijn we naar een milonga geweest. Een plaats waar tango wordt gedanst. Het was echt super leuk en de locatie was ook heel erg mooi. Zelf hadden we nog geen dansje gewaagd, komt misschien nog... Vanaf dinsdag kreeg ik ook steeds meer vlekken op m’n lichaam die gingen jeuken en toen ik dat aan mijn Franse kamergenootje liet zien werd ze helemaal panisch, omdat een andere Franse jongen hier door bedbugs is gebeten. ’s Nachts om 2 uur dus nog naar de receptie geweest en we mochten toen op een andere kamer liggen met maar 4 mensen in plaats van 6 dus dat is wel chill.

Woensdag ben ik naar de farmacia gegaan om een crème te halen tegen de bedbugsbeten en heb ik al mijn kleren moeten wassen. Bij de farmacia aangekomen wilden ze me geen crème geven omdat ze dachten dat het iets anders was, misschien door eten, en ze stonden erop dat ik naar een médico ging. Hier is alleen het probleem dat ze geen huisartsenpost hebben dus je moet per se naar een ziekenhuis. Gelukkig zeiden ze in het hostel dat ze een arts konden laten komen en die kwam dan ook na een uur. Zij constateerde dat het een allergische reactie was op iets wat ik heb gegeten, maar ik zou echt niet weten wat, want zo raar heb ik niet gegeten. Ze kon verder ook niet echt een test doen volgens mij en ze vertelde me dat ik even geen melkproducten, fruit, groente, chocola, tarweproducten en dierlijke producten mocht (uuuuh wat blijft er dan over, water?). Beetje raar, omdat ze niet eens weet waardoor ik het heb opgelopen. Ze heeft me een of ander drankje voorgeschreven en ik heb anti-allergiepillen gekregen. Beetje jammer dat ik geen alcohol mag als ik dat drankje gebruik. ’s Middags ben ik met Quirine nog naar de begraafplaats geweest en we hadden afgesproken per bus te gaan. Haha het OV in Nederland is er niks bij. Je moet wachten bij de halte en dan maar hopen dat die bus een keer komt. Gelukkig stond ik samen met een heel aardige vrouw te wachten en ik heb wat met haar in het Spaans gekletst. Ze stond er ook op mijn kaartje te betalen en ze plantte me bij de chauffeur zodat de chauffeur kon zeggen als ik eruit moest en ik goed aankwam. Toen ze wegging gaf ze me ook nog een kus, ‘’Suerte, mi amiga’’ (letterlijk: Succes, mijn vriendin). De begraafplaats was wel indrukwekkend, maar met een uurtje heb je het sowieso wel gezien. ’s Avonds heb ik met Janne gekookt hier in het hostel (risotto, mét groenten, ha!) Wel grappig trouwens dat de mannen hier je nog steeds aanspreken en nafluiten terwijl je eruit ziet als een halve dalmatiër, haha.

Donderdag waren de vlekken al een stukje minder en de jeuk gelukkig ook, want dat was echt horror. Ons relaxdagje begon helaas niet zo relaxt. Janne en ik wilden namelijk in het hostel ’s ochtends de bus boeken naar Iguazu en ze zeiden dat we daarvoor ook nog alle tijd hadden, maar helaas bleek dat er geen plek meer was voor 3 personen in de bus waarin wij wilden. Gelukkig konden we nog wel een iets duurdere bus reserveren en konden we samen in de bus. ‘s Middags zijn we naar de stad geweest en hebben we een graffiti bekeken, die enorm groot is en heel bekend in de graffitiscene. En ik moet toegeven, het was ook erg mooi! ’s Middags hebben we ergens geluncht en hebben we verder nog wat rondgelopen in de stad. ’s Avonds hebben we zelf in het hostel gekookt en ’s avonds nog lekker op het terras gezeten.

Vrijdag hebben we vooral nog de laatste inkopen gedaan en gechillt in het hostel. Janne wilde ook nog naar de kapper dus dat hebben we gelijk maar even gedaan en gelukkig knipte die man niet maar wat raak en was het resultaat zoals het hoorde. ’s Middags kwam Quirine naar ons hostel en we hebben samen een taxi genomen naar het busstation. Om 7 uur zou onze bus vertrekken en begon onze 18-urige reis. Voor sommige mensen klinkt dit echt als onmogelijk maar ik moet toegeven dat het echt reuze meeviel. De bus was echt enorm relaxt, beter dan de bussen in Nederland. Je kon de stoel bijna helemaal naar achter doen en er was ook een dingetje waar je je voeten op kon zetten. Ook kreeg je een nog een kleedje en een kussentje, dus helemaal prima! Ook avondeten en ontbijt zaten erbij inbegrepen, alhoewel dat niet zo heel veel voorstelde. Gelukkig heb ik sterke blaas, want in een schommelende bus kan ik echt niet naar de wc haha (niet gezond, I know..)

Zaterdagmiddag kwamen we met een uur vertraging aan op het busstation in Puerto Iguazu. Echt grappig om te zien hoe erg de omgeving verschilt van Buenos Aires. Het hostel waar we in zitten is echt een beetje een Amerikaans hippiehostel. Maar wel prima en ook redelijk schoon. We hebben op het busstation een tour geboekt voor de zondag en ’s avonds hebben we nog ergens wat gegeten. Het heeft hier trouwens echt enorm hard geregend en geonweerd. Zal wel liggen aan het ietwat tropische klimaat.

Vandaag zijn we vroeg opgestaan (half 7!) om de bus te nemen naar de Iguazu watervallen. De watervallen bestaan uit een Argentijnse en een Braziliaanse kant. De Braziliaanse kant schijnt niet zoveel voor te stellen, dus we hebben besloten eerst de Argentijnse kant te doen. Toen we aankwamen in het park gingen we met onze tour eerst een stukje in een jeep door de jungle. Op zich viel het wel mee met de jungle, wel hingen er enorme spinnen in webben in de bomen, dus ik durfde niet echt rechtop te zitten. Ook vertelde de vrouw dat er jaguars zaten, maar overdag komen die beesten natuurlijk niet tevoorschijn, zeker niet als je met een jeep aankomt die enorm veel lawaai maakt en de vrouw door een microfoon praat. Daarna gingen we met een boot richting de Iguazu watervallen en echt, het was fan-tas-tisch!! De watervallen zijn zo immens, daar kun je je bijna niks bij voorstellen. Ook gingen we nog met de boot een ‘’douche’’ nemen in een enorme waterval, dus we waren echt helemaal doorweekt. Na de boottocht zijn we zelf nog via de paden langs de watervallen gelopen en we hebben een treintje genomen naar een van de grootste watervallen. Echt geweldig om te zien! Ik ga er verder geen woorden aan vuil maken, jullie moeten de foto’s maar bekijken.
Morgen gaan we misschien nog de Braziliaanse kant van de watervallen doen en ’s avonds om 9 uur neem ik de bus richting Salta met nog een overstap in Tucuman. Dus ik zal pas dinsdag rond middennacht aankomen in Salta. Het schijnt gelukkig een veilige stad te zijn en het hostel ligt als het goed is dichtbij het busstation.

Foto’s kunnen jullie bekijken op: nl.fotoalbum.eu/hannekes

Leuk dat jullie me volgen en tot het volgende reisverslag!