Van boerengat naar wereldstad

Eindelijk was het dan zover. Woensdagochtend hadden papa en mama me weggebracht naar het vliegveld en om 10 uur vloog ik. De vlucht was op zich goed, wel een aantal turbulentiegebieden en het duurde ook super lang! Ik heb me trouwens ook echt verbaasd hoeveel eten en drinken je aan boord kreeg. Op een gegeven moment dacht ik: alweeeer eten? Onderweg zat ik bij een Argentijnse familie en een jongen en meisje van die familie zaten naast mij (denk 20 en 16 jaar). Na een tijdje hadden we wat met elkaar gekletst en gelukkig konden ze geen Engels, dus ik kon mooi mijn Spaans even oefenen. Wel lastig om te verstaan soms nog, zo’n ander accent. Ze kwamen uit Salta en dat is een plaats die ik ook nog wil gaan bezoeken. We hebben Facebook uitgewisseld, dus wie weet komen we elkaar nog tegen in Salta. Ik merkte ook gelijk hoe open de mensen hier zijn. Toen ik wegging met m’n bagage gaf de moeder van het gezin me een kus en wenste me een goede reis.

Op het vliegveld in Buenos Aires aangekomen had ik echt totaal geen zin om te gaan zoeken hoe ik bij mijn hostel moest komen aangezien de kans op verdwalen bij mij wat groter is dan bij de gemiddelde mens. Ik heb dus een taxi genomen die me rechtstreeks naar het hostel bracht. De taxichauffeur had gelijk de airco fullspeed voor me gezet, want ik zweette me echt dood. Om 10 uur s avonds was het namelijk nog 27 graden en ik had nog een dikke trui en laarsjes aan. Uiteindelijk ruim 45 minuten gereden dus wat was ik blij dat ik in die taxi zat. Het eerste deel moesten we over de snelweg rijden en ik had serieus het gevoel dat we gewoon in Nederland over de weg aan het rijden waren. Ook in de stad zelf vond ik het reuze meevallen met de drukte, maar misschien komt dat omdat ik ook niet hartje centrum zit en daar zijn we dus ook niet langsgereden.

Mijn hostel is verder prima, alleen is er geen airco dus het is bijna niet te harden soms maar goed. Ik ga zeker niet klagen aangezien jullie al een dansje mogen doen als de temperatuur überhaupt boven 0 is. Ik deel mijn kamer nu met een Engels meisje en een Duitse jongen en ze zijn echt heel aardig. Heel grappig hoe iedereen hier denkt, weinig plannen gemaakt en gewoon wel zien wat de dag brengt.

Donderdag ben ik samen met Quirine de buurt een beetje gaan verkennen. Het is een hele fijne buurt met overal boompjes en parken. Toch moest ik wel enorm wennen aan de drukte, ook al zitten we nog niet hartje centrum. Overal liggen zebrapaden en bij de meeste zebrapaden staan geen stoplichten, maar wanneer je zo oversteekt moet je niet verwachten dat je voorrang krijgt. Het is dus een beetje op de gok oversteken. Verder moet ik ook echt wennen aan de mannen hier, er wordt heel vaak iets tegen je gezegd, wat ik gelukkig lang niet altijd versta. Maar goed, schijnt heel normaal te zijn in deze cultuur. Een man heeft me zelfs al een huwelijksaanzoek gedaan, haha. Na heel veel te hebben gelopen, zijn Quirine en ik ’s avonds nog lekker uit eten gegaan.

Vrijdag ben ik samen met een Duitse jongen uit m’n hostel naar het centrum van de stad geweest. We zijn naar Plaza de Mayo geweest en de grote weg, die zo bekend is hier in Buenos Aires. Maar het viel me echt vies tegen hoe groot die weg werkelijk was. We hebben hem ook gewoon overgestoken, zelfs zonder stoplichten. Daarna zijn we naar een park hier in de buurt geweest. Echt zo raar, een enorm park met water en zwaantjes gewoon midden in de drukke stad. ’s Avonds heb ik vrij weinig gedaan, ben met de Duitse jongen nog ergens wat gaan eten, maar ik was zo moe (combinatie van jetlag en veel lopen denk ik) dus ben op tijd gaan slapen. Ben nog niet echt gewend om zonnebrand op te doen dus ik ben al verbrand. Komende dagen dus maar wat meer smeren!

Zaterdag was eigenlijk vooral een relaxdag. Ik ben de stad in geweest, want had hier nog geen fruit gehaald en daar had ik enorm zin in haha. Ook heb ik een tijdschrift gehaald en ben naar het park hier gelopen. Daar heb ik heerlijk een aantal uur in de zon doorgebracht. ’s Avonds ben ik samen met de Duitse jongen en een Deense jongen uit eten geweest. We zijn naar een restaurant geweest wat heel populair is hier en het zag er ook heel chic uit dus we waren een beetje bang voor de prijzen op de menukaart. Maar gelukkig viel alles mee, lekkere steak gehad en een lekker flesje wijn voor ongeveer 25 euro.

De kamersamenstelling hier in het hostel verandert trouwens continu. Ik zit nu in een kamer met 5 jongens (yeah, lucky me :P) maar vandaag vertrekken er ook weer een aantal (gelukkig ook de Braziliaan die in het bed boven me ligt, want als hij zich omdraait schudt het hele bed heen en weer).

Tot slot, de dingen die ik hier opmerkelijk vind:
- Het papier moeten we in het hostel niet in de wc gooien maar in een emmertje ernaast (Iew, maar uit automatisme vergeet ik dat de helft van de tijd natuurlijk).
- Als de mensen hier op de bus wachten staan ze allemaal keurig opgesteld in een rijtje achter elkaar.
- De mannen vind ik tot nu toe hier veel knapper dan in Spanje (Ha! Dat vind ik ook heel erg…)
- Volgens mij eten ze nóg later dan de Spanjaarden. Quirine en ik waren laatst om 8 uur uit eten geweest en we kregen in het begin niet eens de menukaart voor ’s avonds. Om half 10 werden er ook pas extra tafeltjes op het terras gezet.
- Op elke hoek van de straat is wel een Mac, Burger King of Subway te vinden.
- Ze verkopen hier melk in zakken, in poedervorm dus.

Nou dit was het wel voor de eerste dagen! Zoals jullie kunnen lezen vermaak ik me wel en jullie hoeven je dan ook geen zorgen te maken 
Ik heb ook een aantal foto’s online gezet die te bekijken zijn op : nl.fotoalbum.eu/hannekes