Kennismaking met de Chileense cultuur

Maandagochtend ben ik de dag weer heerlijk begonnen aan ons eigen zwembad. Ik geloof dat deze maar open is tot 25 maart, dus ik moet er nog ff van genieten. ’s Middags heb ik de metro genomen (ja, helemaal alleen!) naar een enorm winkelcentrum hier in Santiago. Het gebouw is echt enorm groot en er zijn superveel winkels. Daar kon ik dus wel een paar uur ronddwalen. Helaas waren het vooral merkwinkels, dus het was erg duur. Op de terugweg stond er een busje stil op de weg met 3 jongens en die gingen allemaal klappen toen ik langsliep, heel gênant.. Maar goed, schijnbaar moet ik daar hier maar aan wennen. Er schijnt hier trouwens ook een buurt te zijn met allemaal goedkope winkels met kleren voor vrouwen, dus ik denk dat ik deze buurt maar eens moet gaan bezoeken! Ook was Auriane jarig, dus ’s avonds hebben we met z’n allen buiten gezeten en taart gegeten. 2 huisgenootjes wilden een taart gaan bakken en hadden ook alles al in huis gehaald. Boven was een oven, maar toen ik aan René vroeg hoe hij aan moest zei hij dat hij niet werkte.. Gelukkig hadden we aardige buren waar ze de taart naartoe hebben gebracht, haha.

Dinsdagochtend liep ik naar de supermarkt en het was meteen te merken dat de scholen weer waren begonnen. Overal ouders die hun kinderen kwamen ophalen. Wel leuk om te zien trouwens dat hier heel veel kinderen een schooluniform dragen. Denk dat dat alleen voor basisschool en middelbare school geldt. ’s Middags ben ik samen met de 3 andere meiden uit Nijmegen naar de universiteit gegaan. Het is een klein half uurtje lopen vanaf mijn huis dus prima te doen. Maar denk dat ik ook maar een paar keer de fiets pak, we hebben hier namelijk een aantal fietsen (ja, ik vermijd het openbaar vervoer haha). De universiteit is best klein en overzichtelijk, maar het is wel zoeken waar je moet zijn. We hebben eerst een beetje rondgelopen in het gebouw en toen we op een aantal stoeltjes zaten, kwam er een man die ons vroeg of hij ons kon helpen. Waarop wij antwoordden dat we hier gingen studeren en graag meer informatie over ons rooster zouden willen hebben. Best handig om te weten waar we les hebben en hoe laat überhaupt de lessen beginnen. Deze man snapte ons niet helemaal, want hij dacht dat we nog vakken moesten kiezen, maar dat hadden we al gedaan. Ook snapte hij niet dat we bij meerdere studies vakken gingen volgen, want ja, we mochten nou eenmaal alles kiezen. Uiteindelijk meldde hij ons dat we naar elke studie apart moesten gaan om ons aan te melden. Toen we weggingen gaf hij ons zijn telefoonnummer en voor vragen mochten we altijd langskomen, ja vriendelijk zijn ze wel hier! Ook kuste hij ons weer gedag (iets waar ik enorm aan moet wennen hier, ook in mijn huis wordt wat afgekust haha). Wij vonden het al een beetje raar, omdat we in principe al ingeschreven staan, dus we gingen op zoek naar een secretariaat. Op een plattegrond stond dat het secretariaat op de 4e verdieping was, maar daar aangekomen meldde een man ons (die ons ook welkom heette op de uni) dat we naar beneden moesten. Bij het secretariaat aangekomen meldde de vrouw dat we het beste contact konden zoeken met Denisse Lazo, de coördinator die ons tot nu toe ook al een aantal mails heeft gestuurd en bij wie we ons moesten aanmelden. Dus wij naar een gebouw naast het gebouw waar we waren gelopen, omdat ze in een ander gebouw was. Dit bleek het sportgebouw te zijn, dus daar aangekomen vroegen we maar meteen of het mogelijk was om te sporten, maar daarvoor moesten we weer in het andere gebouw zijn. Jaa ik weet niet of jullie het allemaal nog kunnen volgen, maar we zijn echt van het kastje naar de muur gestuurd. De man in het sportgebouw heeft Denisse voor ons gebeld en ze zou naar het gebouw komen waar we in eerste instantie waren, dus we zijn weer teruggelopen. Daar hebben we een half uurtje gewacht totdat een vrouw ons vertelde dat alles nu in principe geregeld is en dat we donderdag maar de rest moeten regelen, dan hebben we namelijk een welkomstontbijt. Zucht….. wel hebben we nog een briefje gevonden waarop de uren stonden, je hebt hier namelijk het 1e tot en met het 8e uur. Het 1e uur begint om half 9 en het 8e uur eindigt om 21.50, ja inderdaad, het kan een hele lange dag worden. De colleges duren elk een uur en 20 minuten, dus dat is wel prima, en volgens mij heb ik zo’n 12 colleges per week. We hebben dus zeker kennis gemaakt met de Chileense cultuur, ontzettend aardige mensen en iedereen wil je graag helpen, maar het schiet allemaal niet op. Dat belooft nog wat voor de komende tijd vrees ik.

Woensdag ben ik de dag sportief begonnen met hardlopen naar en in het park hier dichtbij. Ik probeer nu zo’n 2 tot 3 keer in de week te gaan, dus ben benieuwd of ik het volhoud. ’s Middags heb ik verder eigenlijk vrij weinig gedaan, vooral lekker in de zon gelegen bij het zwembad. Ja, ik heb tot nu toe een ontzettend zwaar leven hier. Rond 8 uur zijn we naar een bar gegaan, La Piojera, die erg bekend is in Santiago en die bekend staat om zijn ‘terremoto’ (aardbeving). Nee, hiermee bedoel ik niet dat de aarde daar lekker schudt, maar dit is een typisch Chileens drankje. Het drankje bestaat uit goedkope wijn met ijs (ja gewoon een soort van schepijs). Op zich is het wel lekker, maar ik was echt ontzettend misselijk na de tijd, dus ik denk dat ik de terremotos voorlopig maar even vermijd. Daarna zijn we nog naar een feest geweest voor voornamelijk internationale studenten, maar ik heb ook nog heel veel Chilenen gezien. Waarschijnlijk op zoek naar een leuke buitenlandse student, haha.

Donderdag was ik er niet zo blij mee dat het nog redelijk laat was geworden, om 8 uur ging m’n wekker namelijk alweer omdat ik om 9 een ontbijt op mijn universiteit had met de andere internationale studenten. Daar aangekomen waren er maar 10 studenten en in totaal schijnen er 13 internationale studenten te zijn op de hele universiteit, enorm weinig dus, maar alleen maar beter denk ik. De uni heeft in totaal zo’n 5000 studenten, het is best klein dus. Na het ontbijt hadden we een tour door de stad, wat bestond uit een hop on hop off tour in bus. Wel heel chill want ik had al niet zoveel zin om te lopen, haha. Onderweg heb ik eigenlijk niet zo heel erg veel van de stad gezien, aangezien ik vooral aan het kletsen was. Maar ja, nog ruim 4 maanden om de stad te leren kennen. Er was ook een enorme studentendemonstratie, dus de bus moest omrijden, omdat als er hier demonstraties zijn de hele stad vol staat met ME mensen met busjes met traangas erboven. Het advies was dus ook om hier vooral uit de buurt te blijven en je niet te gaan mengen tussen de studenten. Rond half 5 was ik weer thuis en toen heb ik heerlijk even een paar uurtjes geslapen, aangezien ik wel wat slaap in te halen had. ’s Avonds verder niet zoveel meer gedaan, vooral lekker tv gekeken.

Vrijdag ben ik samen met Sasha naar de universiteit gegaan, omdat ze hier heel moeilijk doen. Ze hebben namelijk niet even een rooster online staan waar we les hebben, maar we moeten naar het secretariaat van de faculteit waar we de vakken volgen om daar te vragen waar we les hebben. Ja heel handig dus… Eenmaal aangekomen op de universiteit moet je naar de faculteit waar je bij staat ingeschreven en daar bleek het best snel te gaan. We kregen een blaadje erop met onze vakken en de lokalen waar de vakken gegeven worden. Volgens mij is dat nog best logisch. Wel grappig trouwens dat ze hier geen begane grond kennen, ze beginnen bij 1. Verder ben ik ’s middags samen met Helene naar de goedkope wijk gegaan waar we kleren konden kopen. Maar helaas.. het was inderdaad heeel goedkoop en zo zag het er ook uit. Een mix van C&A kleren en de Wibra denk ik :P Ons huisgenootje vertelde dat je wel goed kleren kunt kopen, maar dat je goed moet zoeken, dus wie weet.. Daarna nog naar het centrum geweest maar daar was het ook niet zo’n succes. Geen idee wat die vrouwen hier dragen, maar het ziet er in ieder geval niet heel charming uit :P Dat over 2 weken de eerste H&M hier wordt geopend zegt misschien ook wel wat.. ’s Avonds hebben we de verjaardag van René gevierd (ja heel veel verjaardagen deze maand) en daarna zijn we weer op stap geweest. Naar een iets luxere club dan voorheen, maar het was erg gezellig!

Zaterdag ben ik samen met Helene, Auriane en Javier (Franse jongen) naar de Cerro San Christobal gegaan. Dit is een heuvel met daarop een beeld, zoiets als in Rio, maar dan iets kleiner, haha. We vertrokken om 2 uur en het was echt bloedje heet, ik denk zo’n 30 graden. Maar ach, wie een vulkaan kan beklimmen kan dit heuveltje ook wel beklimmen haha. De weg er naartoe was denk ik een uur lopen en ook de heuvel op is ruim een uur denk ik. Vanaf de top kun je de hele stad heel mooi overzien, maar wat ook jammer is is dat je de laag smog kunt zien die boven de stad hangt. Als ik hier in de stad loop voelt het voor mij helemaal niet als een enorme stad, maar vanaf de top kon je toch wel zien hoe groot de stad nou werkelijk is. In totaal hebben we deze dag denk ik zo’n 4 uur in de zon gelopen, best vermoeiend dus. Ook hebben we ergens een ‘mote con huesillo’ gedronken. Dit is een soort perziksap met tarwe onderin, best lekker! ’s Avonds hebben we een heerlijke bbq gehouden hier in huis en daarna zijn we (alweer) op stap gegaan.

Vandaag was vooral een luie dag, haha. Toen ik wakker werd (om 1 uur, oeps) vertelde m’n huisgenoot dat de klok een uur terug moest. Het is hier nu dus 5 uur vroeger dan in Nederland en ik denk dat als jullie de klok straks verzetten het 6 uur is. Was m’n dag toch nog langer dan gedacht! Straks ben ik nog van plan weer even een lekker rondje hard te lopen en dan begint morgen toch het echte werk, de colleges beginnen. Ben erg benieuwd hoe het hier georganiseerd is, of beter hoe het hier niet georganiseerd is, maar we zullen het allemaal zien. Ook heb ik bijvoorbeeld geen boeken, maar het schijnt dat we die gewoon moeten lenen in de bibliotheek. Volgende week zullen jullie dus wel weer horen hoe de eerste week verlopen is. Ook gaan we volgend weekend waarschijnlijk met de huisgenoten naar Cajon del Maipo, een plaatje in de buurt van Santiago waar je kunt raften, paardrijden, etc.
De foto’s zijn niet meer zo heel spectaculair haha, maar ze zijn weer te vinden op nl.fotoalbum.eu/hannekes